به نام خداي احديت

و نوشتم انا لله و انا عليه راجعون

چرا كه اين سخن پروردگار من است

با اين كه اين گفته را از خداي احديت طبيق و تصديق مي نماييم

باز دلها را با زخم زبان مي شكنيم

دل معناي خانه ي ملكوتست

دل معناي خواست احديتست

دل را با دنيا عوض نكنيم

دل منزل سخنان زيباي الله يگانه است

خدا در دل جاي دارد-در حالي كه ما به دنبال خدا مي گرديم

از بس خدا پيداست -ناپيداست

و اين حقيقت محض است

و اما بعد

مراست و شماراست احترام والدين

از بعد آن احترامست اولاد نبي را

و پس از آن ديگران را احترام داريد

در راس آن احترام داريد رهبر و ولي خود را

مبادا دلها خانه ي شياطين گردند

از براي بودن حذر كنيد چرا كه سفري پر از شگفت در پيش داريم

عشق راست خدا و معشوقيتش را بر خود مقدس بداريد

كه خداي سبحان از رگ گردن به انسان نزديكترست

خدا را مارا آن ده كه آن به

پس مارا به حال خود وا مگذار كه ما آني نيستيم

كليد دل را به دست ما مده كه هر بيگانه اي را كه چشم دوختيم در دل منزل دهيم

لايق نيستم كه چنين گوارا دل را تشبيه نمايم

و اين حقيقت روزگارست كه من به طور كنايه در جمله هايم نگاريدم

چه روزها دلم را با دلها درد دلها بود

و كسي محرم نيست جز تو كه در دل خانه داري

بارها تكرار نمودم كه دلي را نشكنيد كه روزي دل شكسته مي شويد

و خود را آرامش داديد كه ما دلي را نشكستيم

ولي من اين گفته ي شما را بهانه مي دانم!

چرا كه سنت نبي را با مال و منال دنيا آميخته داشتيد

پس در اين ميان دلي خونست و آن دل مقدسترين دلهاست

و ديگر هيچ نخواهم گفت چرا كه دلها همه خونست

و از براي اخرين لحظات اين سال اشارت نمودم دوران آخرالزمان را

كه دختران به خواستگاري پسران خواهند شتافت كه هم اكنون شاهد گوشه اي از آنيم

و اين عشق سرابي بيش نيست

و گفته هايم سراسر از متون بي واهمه است

و هيچ قدرتي را هراسي ندارم جز قدرت پروردگارم را

و در آخر لبيك گفتم دعوت اجداد پاكم را

و به خود ميبالم كه از مال و منال دنيا به دورم و فريب به ظاهر زيبارويان را نخواهم در دل لانه داد

و باز سالي مي گذرد

و آن هنگامي كه علي ولي الله فرمود

چه زود روزها به هفته ها و هفته ها به ماه ها و ماه ها به سالها تبديل مي گردند

السلام اي خاك پاك كربلا

تا ديداري ديگر بدرود